Licealista.fora.pl - forum dla Licealistów

fatalis.

Witam.
Mam następujących problem;
Chodziłam do zespołu szkół, gdzie połączone były podstawówka i gimnazjum. Odkąd pamiętam na pytanie „Co chcesz robić w przyszłości?” odpowiadałam, że będę weterynarzem. Było to dla mnie jasne i oczywiste. Kiedy inne dzieci zmieniały zainteresowania, ja wiedziałam już od dawna. W podstawówce kiepsko szło mi z przyrody, za to wyjątkowo polubiłam język polski, na którym, pomimo tego, że nigdy się jakoś specjalnie nie uczyłam, byłam jedną z najlepszych. Naprawdę pokochałam ten przedmiot.
Przyszło gimnazjum, dostaliśmy dobrą nauczycielkę biologii, ale fatalne z chemii i polskiego. Chociaż wszyscy nadal uważali mnie za humanistkę, częściowo zapomniałam o mojej miłości do języka polskiego, a biologią zajmowałam się na zasadzie ZZZ, więc na chwilę obecną NIC nie pamiętam, pielęgnując przy okazji nienawiść do chemii i fizyki.
Nie mniej dostałam się do jednego z najlepszych liceów w mieście, do profilu biologiczno-chemicznego, ze względu na plany na przyszłość i to, że tak polubiłam łatwą i przyjemną biologię. Z testu gimnazjalnego miałam dość wysoki wynik (94%, 88%,73%, 70%, 70%) i przyjęto mnie mimo trójki z chemii.

I dopiero teraz przechodzimy do meritum…

Jestem jedną z najgorszych osób w klasie, czego akurat się spodziewałam. Trudno; gimnazjum zawalone – moja wina. Mam jednak niesamowitych nauczycieli z przedmiotów humanistycznych, powoli odradza się moja miłość do polskiego, jako takiego, a także historii, czy WOKu, który stał się moim ulubionym przedmiotem. Na chemii dowiedziałam się, że właściwie nie powinnam zdać (z pierwszego testu z wiedzy gimnazjalnej pała; 15%), a na biologii, że w gruncie rzeczy wcale nie interesuje mnie to o czym mówi pani profesor. Żeby dostać się na weterynarię musiałabym napisać na co najmniej 80% biologię i chemię, a to drugie może okazać się nie możliwe. Do tego mam alergię na sierść, a na inne kierunki albo nie dam rady się dostać, albo mnie nie interesują. Mam hipochondrię i na myśl o różnego rodzaju flakach robi mi się nie dobrze. Na medycynę i tak bym się nie dostała…
W gruncie rzeczy poszłam na ten profil świadoma, że będę musiała przecierpieć, bo biola czy chemia nigdy nie będą tym, co mnie interesuje, ale z drugiej strony, jest to ciągłe kucie przez 2 lata rzeczy trudnych i jednoczesna rezygnacja z zainteresowań, bo nowa podstawa programowa sprawia, że od drugiego roku liceum mamy po 6 chemii, 8 biologii, kilka polskich, matm, religię, WF, HiS… I chyba tyle. Żadnej geografii, fizyki czy historii. Bardzo możliwe, że nie uda mi się dostać na tą weterynarię i będę zmuszona iść na kierunek, który będzie dla mnie koszmarem; biotechnologia, farmacja etc.
Teoretycznie mam jeszcze rok, żeby przenieść się na Humana. Ale przecież wszyscy wiedzą, że po Humanie nie ma pracy. Dlatego właśnie go nie wybrałam… Przedmioty humanistyczne to coś z czego jestem naprawdę dobra, ale co z tego? Co mogę robić po etnologii, psychologii czy kulturoznawstwie? Nic. Na nauczyciela się nie nadaję, bo mam problemy z wypowiadaniem się. I na dodatek jestem cholerną materialistką, która chciałaby mieć za co żyć…
Moja mama miała podobny problem do mnie. Jej sytuacja różniła się o tyle, że nie miała zaległości i była raczej kujonką. Do dzisiaj wypowiada się z zaangażowaniem zarówno o genetyce, jak i Reymoncie, więc wydaje mi się, że była bardziej „interdyscyplinarna”. Poszła na stomatologię, na którą dostała się za drugim razem, całe studia kuła jak szalona…. Niby wszystko jej wyszło, ale szczęśliwa raczej nie jest.
Jak myślicie, co mam zrobić? Starać się wytrwać, uciekać? Już dzisiaj cała klasa wypytuje się mnie co ja tutaj robie. A ja na każdej lekcji zadaje sobie to samo pytanie…

Podsumowując:
- boję się, że nie wyrobie na biol-chemie
- nie lubię tych przedmiotów
- może okazać się, że nie nadaje się na weterynarza
- mogę się nie dostać
- nie mam innych planów po tym profilu
- kocham przedmioty humanistyczne
- mam problemy z nieśmiałością i nawet na lekcjach zbytnio się nie odzywam
- ... po humanie nie ma pracy

adrianka

Po humanie jest praca! Very Happy

Wszystko zależy od tego, jaki kierunek wybierzemy. Można być chociaż nauczycielem języka polskiego;) Ale po humanie często biorą ludzi do banków lub innych urzędów, także nie jest tak źle:)

marta5

Zawsze warto zmienić swój profil, jeśli odkryjemy w sobie pasję do innych kierunków. Później będzie coraz ciężej zmienić profil nauczania, więc trzeba to zrobić jak najszybciej. Humanistyczne kierunki też są przyszłościowe.

antoskka

zgadzam się, warto zmienić profil. Trzeba pamiętać o tym, że najważniejsze jest, aby całe życie robić to, co naprawdę lubimy.

maruszka

Najważniejsze jest to, aby zawsze robić w życiu to, co sprawia nam największą przyjemność. Nie można się zmuszać do nauki zawodu, który nie okaże się dla nas satysfakcjonujący. Jak ktoś jest w czymś dobry, to zawsze znajdzie pracę, nawet po humanie;)

Milossz

Skończ humana jak ja i pracuj w firmie internetowej Wink

kaszanka

Zawsze warto zmienić profil, w końcu nauka powinna sprawiać nam przyjemność Wink

___________
[link widoczny dla zalogowanych]

PanPiszacy

Jeżeli uważasz, że to jest to co chcesz robić, to dlaczego nie Wink